Lekbrug bij Vianen (1936)

De oude Lekbrug bij Vianen is een boogbrug over de Lek bij Vianen. Deze werd op 26 mei 1936 geopend en was tot 2003 onderdeel van de Rijksweg A2. Sinds de opening van de naastliggende tweede Jan Blankenbrug in 2004 is de boogbrug afgesloten voor alle verkeer.

Geschiedenis

De Viaanse oversteek is al eeuwenlang de belangrijkste plaats in het midden van het land waar de Lek kon worden overgestoken. In de 18e eeuw lagen hier drie verschillende veerponten naast elkaar, een Viaanse-, een Vreeswijkse- en een Rijksveerpont. Tijdens grote troepenverplaatsingen vanwege de Napoleontische Zesde Coalitieoorlog werd hier in 1813-14 een schipbrug gelegd. Koning Willem I gaf in 1827 de opdracht voor een ontwerp van een vaste kettingbrug. Deze bleek te duur en werd om die reden niet gerealiseerd. In 1840 werd zodoende opnieuw een schipbrug tussen Vreeswijk en Vianen aangelegd, en deze is gedurende bijna een eeuw in gebruik geweest. In die tijd is hij wel meerdere malen vernieuwd.

Door het groeiende aantal auto’s in het begin van de 20e eeuw was het noodzakelijk om een goed wegennet voor het autoverkeer te realiseren. In 1927 werd het Rijkswegenplan 1927 door de Tweede Kamer aangenomen. Dit plan gaf per provincie gedetailleerde informatie over verbeteringen van bestaande wegen en aanleg van nieuwe tracés. Een apart onderdeel van het Rijkswegenplan 1927 vormde de bouw van een groep van uiteindelijk twaalf bruggen die voor snelle en veilige passage over de grote rivieren moesten zorgen. De lekbrug bij Vianen was in 1936 de zesde overbrugging die in dat kader werd geopend.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft de boogbrug constante bewaking gekend. Aan de noordzijde was een versperring van 2 meter dikke betonnen muren opgericht en aan de zuidzijde stonden barakken voor de manschappen. De brug werd op 5 januari 1945 tijdens een bombardement door de geallieerden verwoest. Eerdere pogingen op 1 en 4 januari waren niet gelukt. Na de vernielingen kwam de oude schipbrug tijdelijk terug. Eind 1948 werd de brug in dezelfde constructie hersteld door Werkspoor Utrecht, en op 23 december 1948 opnieuw voor het wegverkeer opengesteld

Wikipedia